Een kentering heeft plaatsgevonden in Japan. Een omwenteling. Een revolutie zelfs, naar Japanse normen. Voor de eerste maal in de naoorlogse geschiedenis hebben de Japanners hun leiders afgestraft. De Liberaal-Democratische Partij (LDP), die meer dan 50 jaar vrijwel onafgebroken aan de macht was, is naar huis gestuurd. Voor het eerste maal in haar geschiedenis is de LDP niet meer de grootste partij van het land. De LDP is gisteren tweederde van haar zetels in het lagerhuis verloren. Een ontzaglijke nederlaag.
De Japanners hebben hun respect voor ontzag laten varen. Het was meer dan nodig. Al meer dan 15 jaar, sinds de uiteenbarsting van de economische bubble in het begin van de jaren ’90, hebben de opeenvolgende LDP-regeringen het geld van de Japanse belastingbetaler grovelijk misbruikt. Van 2001 tot 2006 heeft de charismatische Koizumi het tij kunnen keren met de belofte de ‘LDP van binnenuit te vernietigen’. Maar daar is niets van in huis gekomen. Het was een list. Het heeft de overleving van de LDP verlengd. Met dramatische gevolgen. De werkloosheid is sinds de tweede wereldoorlog nooit zo hoog geweest als nu. Van alle geïndustrialiseerde landen heeft Japan de hoogste staatsschuld. 1/3 van alle jobs zijn tijdelijke jobs zonder bescherming geworden. De kloof tussen arm en rijk is angstwekkend gegroeid. Nergens ook ter wereld is de veroudering van de bevolking dramatischer dan in Japan, maar de machistische LDP-regeringen hebben nooit iets ondernomen om een kindvriendelijk beleid uit te werken. Gisteren hebben de Japanners eindelijk beslist dat het genoeg was.
Het is absoluut onduidelijk of de overwinnende Democratische Partij haar verkiezingsbeloften zal kunnen waarmaken. Maar één ding is zeker: Japan zal nooit meer zijn zoals voorheen. Eindelijk kan Japan een democratie genoemd worden. Het feitelijk eenpartijregime heeft afgedaan. Voor het eerst in decennia is er een machtwissel. Geen enkele democratie kan gezond zijn zonder alternering van de macht. Dat is het goede nieuws van deze verkiezingen.
(Gepost in De Standaard Expatblog)
No comments:
Post a Comment