Niets gaat nog in Japan. Het ene slechte nieuws volgt na het andere. Deze week maakte de overheid bekend dat de economie in het tweede kwartaal van dit jaar veel sterker gekrompen is dan aanvankelijk geraamd. Elektronicagiganten en autofabrikanten danken massaal werknemers af. De eerste slachtoffers zijn de arbeiders met tijdelijke contracten. Met duizenden tegelijk belanden ze op straat, vaak letterlijk omdat ze veelal in logementen van het bedrijf leven. Naast hun job verliezen ze ook hun woonst. Zie dit nieuwsverslag over Toyota-logementen:
http://jp.youtube.com/watch?v=_JxvQJKP2VA
De wereldwijde recessie en de dure yen treft de exportgerichte economie zwaar. Bedrijven schroeven hun investeringen en uitgaven drastisch terug. Ook de positie van vaste werknemers is lang niet veilig meer. Het bericht dat Sony 16.000 banen schrapt, is als een bom ingeslagen. De helft van de afvloeiingen (5% van het personeelsbestand) zijn werknemers met een vast contract.
Om de economie terug op gang te trekken moet de binnenlandse consumptie aangezwengeld worden. Maar de actiemiddelen zijn beperkt. De Bank of Japan kan de rente verder verlagen om meer geld te doen circuleren, maar dit zal slechts een miniem effect hebben omdat de rente van 0,3 percent al de laagste in de industriële wereld is. De regering hoopt de economie te stimuleren door overheidsgeld in het economisch circuit te pompen, maar waar het geld vandaan moet komen is een vraagteken. Met een overheidsschuld gelijk aan 180 procent van het totale bruto binnenlands product, heeft Japan nu al de hoogste staatschuld van alle industriële landen.
Bovendien heeft de regering alle slagkracht verloren. De politiek zit in een impasse. De populariteitcijfers van premier Aso, de derde premier in twee jaar tijd, zijn zo laag dat hij alle autoriteit verloren is. Hij wordt langs alle kanten - ook binnen zijn partij - aangevallen. De conservatieve Liberaal-Democratische Partij, de machtspartij die al meer dan 50 jaar bijna onafgebroken aan de macht is, zit met het handen in het haar. Ze weten niet welke kant uit. De LDP-leiders hebben geen toekomstvisie meer. De enige oplossing is vervroegde verkiezingen en hopen dat de burger eindelijk de moed heeft om de LDP weg te stemmen. Meer dan tijd om de oppositie een kans te geven.
(Gepost in De Standaard Expatblog)
No comments:
Post a Comment