Voor de jonge Japanners is de auto geen statussymbool meer. Een recente peiling van de Japanse autoconstructeurs heeft aangetoond dat de jongeren hun schouders ophalen voor de auto. Ooit was het anders. Tien, twintig jaar geleden droomden alle jonge mannen van 'doraibu' ('drive', 'driving'): eigenaar van een mooie wagen, een vriendinnetje in de passagierszetel en samen rondrijden tijdens de weekends.
Vandaag heeft slechts 30% van de twintigers interesse voor auto's. Meer dan de helft vindt dat de auto enkel een middel is om zich te verplaatsen. Slechts 6,7% van de hedendaagse jongeren zegt dat een wagen onmisbaar is om met meisjes uit te gaan.
Voor de stadsbewoners alvast is de auto meer een last dan een plezier. Ook ik wil geen auto. Een paar evidente redenen op een rijtje:
*In de steden is het treinnet ontzettend efficiënt en sneller dan elk ander vervoermiddel.
*Een auto kopen kan niet zonder parkeerplaats. Zo kost een onoverdekte staanplaats naast ons flatgebouw 40.000 yen (250 euro) per maand.
*De auto op de openbare weg laten staan mag in principe niet. Dus moet bij elke uitstap aan een parkingplaats gedacht worden en dat kost gemiddeld 600 yen (3,8 euro) per uur. *Het verkeer is tergend langzaam. Tijdens het weekend mogen we in de bebouwde zones gemakkelijk rekenen op een uur om 15km af te leggen.
Geen wonder dat de gemiddelde autobezitter in Japan slechts 8.000km per jaar aflegt. *In de dichtbevolkte Japanse steden is alles nabij. Om dit te illustreren heb ik mijn thuisadres ingetypt in de website 'Address Power' en dit is het resultaat:
Meer dan 100 restaurants en bars, 24 kappers, 40 banken, 27 boekenwinkels, 27 warenhuizen, 52 superettes, 7 bioscopen, 13 bejaardeninstellingen, 14 supermarkten, 18 vrijetijdetablissementen (karaoke,etc), 7 videoverhuurwinkels, 5
crèches en kleuterscholen, 11 trein- en metrostations, 11 ‘love hotels’, 92 seksclubs(!) en 7 tempels. Dat alles in een straal van 1,5km.
No comments:
Post a Comment