245kb mp3) of het gesjirp van de semi (krekels – 87kb mp3). In het putje van de winter het klik-klak van de brandbrigade ( 147kb mp3).Nu de koudere maanden er aankomen, beginnen we het melancholisch aandoende gezang van de yaki imo-man te horen: 'yaki imoooo, yaki imoooo'. De yaki imo-man is een ambulante verkoper die de ronde van de wijk doet en geroosterde zoete patatten (yaki=geroosterd, imo=zoete patat) aan de verkleumde voorbijgangers probeert kwijt te geraken. Luister naar dit klankfragment:
De moderne yaki imo-man duwt geen kar met houtkachel meer voort, maar rijdt rond in een bestelwagentje. Hij zingt hij niet meer live, maar zijn lokroep weergalmt door luidsprekers via een eindeloos draaiend bandje. Wat wel nog verrast in 2007 is dat de yaki imo-verkopers gewoon hun houtkachel op de laadbak van hun bestelwagen plaatsen: vuurtje stoken bovenop de benzinetank, veilig kan het niet zijn.
Volgens een autojournalist die zich onlangs over het fenomeen gebogen heeft, is Japan het enige land in de industriële wereld waar zoiets nog kan. De ambulante yaki imo-verkopers glippen tussen de mazen van de wet:
- Voor de politie is een rijdende kachel geen inbreuk op het wegreglement.
- De lokale welzijnsadministratie is verantwoordelijk voor de voedselbereidingen van de ambulante verkopers, maar niet voor hun voertuigen.
- De brandweer is bevoegd voor de brandbeveiliging in gebouwen, niet in rijdende voertuigen.
- Ook auto-inspectie sluit de ogen want de yaki-imo-verkopers demonteren sowieso hun kachel uit hun bestelwagentje alvorens naar de autokeuring te gaan.
(in De Standaard expat-blog gepost)
No comments:
Post a Comment