Sombere mannen in donkere pakken

Er is slecht nieuws uit Japan komen overwaaien: premier Abe wil niet aftreden ondanks een verpletterende verkiezingsnederlaag in de senaat. Zure gezichten overal. Neerslachtigheid bij de regeringscoalitie omdat het resultaat slechter was dan de meest negatieve peilingen. Wrange gevoelens bij de oppositie omdat zonder ingewikkelde strategieën de regerende LDP niet van de macht te verdrijven is.

Japan haalt meestal enkel het wereldnieuws als het over ernstige dingen gaat. Veelal gaat dat gepaard met beelden van sombere mannen in donkere pakken of mensenmassa’s die haastig door de Tokiose straten lopen. Maar denk nu niet dat alles in Japan saai is of dat stijve mannen zoals Abe de norm zijn.

In het dagelijkse leven bruist het en kan er goed gelachen worden. Zie nu bijvoorbeeld het dagelijkse kinderprogramma Pitagora Switch op het educatieve kanaal van de openbare omroep NHK. Het inventieve programma zit vol leuke sequenties zoals bijvoorbeeld de dagelijkse 'arugorizumu koushin/taiso' of 'de algoritmische mars/gymnastiek'. Twee mannen in donkere pakken doen niet alleen de kinderen lachen, maar hebben zelfs een heuse rage hebben teweeggebracht bij de volwassenen (tot zelfs ver buiten de landsgrenzen heen: 967 gevangenen in de Filippijnen)

De twee stappen in de maat met om het even wie: pompiers, arbeiders, mensen die op de bus wachten of, zoals in de onderstaande video, met ninja’s:



Zeg nu niet dat alle mannen in donkere pakken saai zijn.

Interviews. Verkiezingen

Verslaggeving over de Senaatsverkiezingen, zondag 29 juli en maandag 30 juli. Interviews op Radio 1.

Een voorbeschouwing in 'Voor De Dag':
audiobestand (mp3 - 2636kb)

Commentaar na duidelijke nederlaag voor LDP in 'Voor De Dag', maandag:
audiobestand (mp3 - 1583kb)

En korte stukjes in het radionieuws:
*Het ochtendnieuws, zondag (herneming):
audiobestand (mp3 - 471kb)
*Het avondnieuws, binnenlopen van de resultaten:
audiobestand (mp3 - 514kb)
*Het laatavond- en ochtendnieuws:
audiobestand (mp3 - 618kb)

Abe should resign (II)

William Pesek (Bloomberg News):

There's no better way to judge a man, the old saying goes, than by the caliber of his critics. Just ask Japan's Prime Minister Shinzo Abe (…)

What was unexpected was hearing Abe's political benefactor, Yoshiro Mori, appear to give up on him. In a speech over the weekend, Mori, 70, suggested Abe lacks experience and said future LDP leaders will need to have proven themselves in longer careers (…)

When even a dud like Mori is criticizing you, it's time to quit and write your memoirs.

Mori led the government from April 2000 to April 2001 -- hardly a proud period in Japanese history. Aside from overseeing an acceleration of Japan's slide into deflation and banking crises, he's best remembered for myriad gaffes.

When, as prime minister, Mori learned a U.S. submarine had accidentally rammed and sunk the Japanese fishing boat Ehime Maru, killing nine students and teachers, he famously continued his round of golf. He antagonized half of Japan's population by blaming over-education of women for the falling birthrate. He unnerved Asian neighbors still smarting from World War II by calling Japan a nation of gods with the Emperor at its center (…)

When someone with so undistinguished a tenure says Abe may not be up to the task, that's, well, saying something.

More: As Abe stays on, Japan loses (Bloomberg News 2007/07/29)

Abe should resign

From the Blog 'Observing Japan':

Professor Curtis insists that Abe should resign on account of the failures being a product of his insecurities, his ideological obsessions, and his reliance on yes-men, and yet he won't: "He does not get it. He does not know why the voters rejected him." Read more

Parkingwachter

Iedereen die al in Japan geweest is, zal het weten: er zijn massa's nutteloze jobs in Japan. Het bekendste voorbeeld is wel de mannen in uniform die met een zwaaistok het verkeer moeten regelen op parkings, bouwwerven of tijdens wegenwerken. Het is zielig: er een hele dag staan en meestal dient het tot niet veel.

Wel, nu ben ik daarnet op een blogstukje gestoten van een jonge Vlaamse student in Matsumoto ('Blogjes van een savannebewoner in Japan') die ervaring heeft met - volgens zijn eigen woorden – 'de meest onbenullige job ter wereld':

"Een tijdje geleden werd ik uitgenodigd door een Japanse vriend om eenmalig ergens op een parkeerplaats een goed betaald jobje te doen. Ik heb me al vaker afgevraagd wat die mannen met hun vlaggetjes en lampionnetjes doen op verlaten kruispunten om een gat van drie millimeter breed in het wegdek te bewaken, en nu kreeg ik de kans om het eens zelf mee te maken…"

Lees de rest hier: Werken in Japan

Lees ook in Time Magazine: Going Nowhere Fast

Observing Japan

Voor mensen geïnteresseerd in de Japanse politiek vind ik de blog 'Observing Japan' een zeer goede bron. Het is de blog van een Amerikaan 'From a perch inside the Japanese Diet'. Elke dag pertinente observaties met heel wat inside informatie. Ziehier bijvoorbeeld wat hij vandaag schrijft over de mogelijke consequenties van de verkiezingen zondag: Into the home stretch. Zeer goed.

Aardbeving interviews

Verleden week heb ik voor het radionieuws een paar keer uitleg moeten geven over de zware aardbeving in de provincie Niigata en de moeilijkheden met de kernreactor in Kashiwazaki-Kariwa.


Maandag 16 juli in 'Voor De Dag' en het ochtendnieuws: Audiobestand (mp3 - 1792kb)

Dinsdag 17 juli: heel kort in het avondnieuws: Audiobestand (mp3 - 418kb)

Vrijdag 20 juli: in 'Voor De Dag: Audiobestand (mp3 - 1116kb)

Zware aardbeving in Niigata

Gisteren een tyfoon. Vandaag een aardbeving. In Japan worden we er vaak aan herinnerd dat de natuurkrachten het laatste woord hebben. Om 10u13 heeft een aardbeving met een magnitude van 6,8 toegeslagen nabij Niigata, 250 km ten noordwesten van Tokio. De bevingen waren voelbaar in de hoofdstad. Volgens de eerste gegevens zijn tientallen huizen ingestort, een dak van een sportcomplex heeft het begeven, wegen en bruggen zijn beschadigd volgens de eerste tv-beelden. Er is ook brand gemeld in het niet-nucleaire gedeelde van een kerncentrale. Enkele uren naar de beving zijn al 7 doden en meer dan 150 270 300 400 800 gewonden geteld.

Op het moment van de beving was ik in een kissaten (theehuis) in Fujisawa een theetje aan het drinken. Ik voelde horizontaal gezwalp en dacht eerst aan een duizelig hoofd, maar toen de lampen in de winkel lichtjes begonnen te zwaaien van links naar rechts, was het duidelijk dat het een aardbeving was. Fujisawa is ongeveer 40km ten zuiden van Tokio en dus meer dan 300km van het epicentrum. Het gebeef was dus licht. Weinig mensen in Fujisawa hebben iets gemerkt.

In oktober 2004 was de Niigata-regio al getroffen door een magnitude 6,8 aardbeving. Die beving was verantwoordelijk voor een zestigtal doden.

Shoganai

'Shoganai' (しょうがない) betekent zoiets als: 'er is niets aan te doen'. Het is een zeer fatalistische uitdrukking. 'C'est la vie', 'zo is het nu eenmaal'. Het is een uitdrukking die in Japan heel vaak gebruikt wordt. Bovendien is het een beetje nonchalant omdat je het bijna al schouderophalend kunt zeggen. Dat de defensieminister, Fumio Kyuma, verkozen als parlementslid in het kiesdistrict Nagasaki, dit weekend de uitdrukking gebruikt heeft om de verschrikkingen van de atoomaanvallen op Hiroshima en Nagasaki weg te wuiven, is op algemene verbijstering onthaald.

Niet alleen de overlevenden en de nabestaanden van de meer dan 300.000 atoomslachtoffers zijn woedend, maar heel Japan staat op stelten. Zaterdag beweerde de minister dat hij verkeerd begrepen was. Zondag heeft hij zich verontschuldigd. Maandag heeft premier Abe de storm proberen te luwen door zijn minister openlijk te berispen. Maar het protest bleef luider groeien. Vandaag, dinsdag, heeft Kyuma ontslag genomen. "Te laat", zegt de bevolking. Met minder dan een maand te gaan voor de senaatsverkiezingen, zit de vrees er diep in bij de regeringspartij LDP - al 50 jaar bijna ononderbroken aan de macht - dat de bevolking voor een keer zelf geen 'shoganai-fatalistische' houding gaat aannemen tegenover de door schandalen geplaagde politieke machthebbers.

Opm: toch even aan toevoegen dat de uitspraken van de defensieminister gewoon mainstream zijn in de Verenigde Staten. Fumio Kyuma heeft in feite beweerd dat de atoombommen bedoeld waren om de oorlog sneller te beëindigen en om de Russen uit Japan te houden. Immers, zelfs na de formele overgave van Japan op 15 augustus 1945 heeft Rusland nog tot begin september territorium (de Koerilen) afgepakt van Japan. Zonder de atoombommen, is het aannemelijk dat de Russen Hokkaido zouden bezet hebben. Een ijzeren gordijn in Japan, het behoorde bijna tot de mogelijkheden (een goed boek over de problematiek: Racing The Enemy. Stalin, Truman, and the Surrender of Japan van Tsuyoshi Hasegawa).

Het gebruik van de atoombommen rationaliseren is in Japan een taboe-onderwerp. Maar vooral ook de wijze waarop de minister het onder woorden heeft gebracht, heeft kwaad bloed gezegd. 'Shoganai' was in deze context schokkend voor het publiek. Dat ene woord was de druppel die de emmer deed overlopen.

(Origineel: in De Standaard expat-blog gepost)