Sunset in Yokohama Port

Late afternoon motorbike tour in Yokohama Port:


More: 13 pictures in flickr

Eetparadijs Tokio

Onder massale belangstelling heeft Michelin deze week zijn restaurantgids voor de stad Tokio voorgesteld. Het is de eerste Rode Gids buiten Europa en de Verenigde Staten.

Michelin heeft 191 sterren uitgedeeld. 8 restaurants hebben 3 sterren gekregen, 25 etablissementen kregen er 2 en 117 etablissementen kregen 1 ster. Een absoluut record. Hiermee is Tokio de wereldleider geworden van de gastronomische keuken. Geen stad ter wereld telt zoveel sterren. Parijs komt nu met 94 sterren op de tweede plaats.

Het hoeft niet echt te verwonderen. Geen enkele stad heeft zoveel restaurants als Tokio. In de hoofdstad zijn 190,167 geregistreerde eetgelegenheden. Tokio is een eetparadijs. Uit eten gaan is de nationale hobby nr. 1. Bovendien tellen Japanse fijnproevers hun geld niet als het op versheid en kwaliteit aankomt.

Ongeveer 65% van de geëvalueerde restaurants serveren Japanse keuken. De overige 35% zijn Franse of andere restaurants.

De Michelingids komt op een goed moment. In Japan zijn een heel wat tijdschriften en gidsen die zich over de restaurantsector buigen, maar bijna uitsluitend gaat het over promotie of verdoken reclame. Een echte beoordelingsgids was er tot nu toe niet. Zonder twijfel, de nieuwe Rode Gids zal een bestseller worden en een diepe impact hebben op de gastronomische sector in Japan.

(Gepost in De Standaard Expatblog)

Radio 1: Michelin-sterren in Tokio

Maandag 19 november. Het nieuwsmagazine 'Vandaag' van Radio 1 heeft me even geïnterviewd over de eerste Rode Gids voor Tokio. Michelin heeft 191 sterren uitgedeeld in de Japanse hoofdstad. Hiermee is Tokio de wereldleider geworden van de gastronomische keuken, met meer sterren dan gelijk welke andere stad.

Audiobestand (mp3 - 910kb)

Welkom in Japan

Vandaag, dinsdag 20 november, is de gewijzigde immigratiewetgeving in werking getreden. Dit betekent dat niet-Japanners voortaan pas het land binnen mogen na de afname van vingerafdrukken en het maken van digitale gelaatsfoto’s. Enkel vrijgesteld zijn kinderen onder de 16, diplomaten, de Amerikaanse soldaten in Japan gelegerd en Koreanen en Chinezen die sinds voor de Tweede Wereldoorlog in Japan wonen (afstammelingen van dwangarbeiders hoofdzakelijk).

Als trouwe bondgenoot van de Verenigde Staten heeft Japan de strenge antiterrorismemaatregelen van de Amerikanen geïmiteerd. Dat Japan tot nu toe enkel puur binnenlands terrorisme gekend heeft (Het Rode Leger en de sekte Aum Shinrikyo), is de overheid vergeten. Meer nog, de Japanse overheid gaat een stap verder dan de VS. In de Verenigde Staten zijn residenten vrijgesteld. Niet zo in Japan. Zelfs permanente verblijfhouders moeten de maatregel ondergaan. En niet één keer, maar elke keer ze terug het land binnenkomen.

De maatregel is beledigend voor de buitenlandse residenten. Ik woon al 10 jaar in Japan, heb een Japans gezin, werk in Japan, betaal er belastingen en heb mijn permanente verblijfsvergunning gekregen na een strenge procedure. Maar als puntje bij paaltje komt, zijn buitenlanders toch verdacht. Potentiële terroristen.

Het toppunt was dat enkele dagen geleden een populaire tv-figuur, die op vraag van de immigratiediensten promotie voor de nieuwe immigratieprocedure voerde, niet veel begrepen had van de antiterrorisme-doelstellingen. De bekende Japanner vertelde dat de vingerafdrukken nodig zijn om de criminaliteit te bestrijden. Daar zijn we dan weer bij de clichés: buitenlanders zijn niet alleen potentiële terroristen, maar ze zijn ook verantwoordelijk voor de stijgende criminaliteit. Een wijdverbreid vooroordeel en bovendien absurd want de statistieken bewijzen dat het aandeel van de buitenlanders in de criminaliteit gedaald is. Als de criminaliteit in Japan toeneemt, dan is het te wijten aan de Japanners zelf.

We worden alweer met onze neus op de feiten gedrukt: een buitenlander is van 'buiten'. Alles bij elkaar genomen, hoort hij er niet helemaal bij.

Het zakenleven maakt zich zorgen dat buitenlandse zakenmensen minder geneigd zullen zijn om naar Japan te komen als zich in de luchthavens lange rijen vormen om de ingewikkelde immigratieprocedure te passeren. Ook de toeristische sector maakt zich zorgen. De overheid spendeert miljoenen voor de Yokoso Japan-campagne ('Welkom in Japan'-campagne) om meer toeristen naar Japan te lokken. Maar wat de overheid langs de ene kant promoot, ondermijnt ze langs de andere kant. Toch niet zo welkom in Japan?

(Gepost in De Standaard Expablog)

Mt. Fuji from Hayama

Today another free day and splendid weather. A short motorbike tour to Hayama, Morito Coast.


5 pictures in flickr

Sunset

No better month than November to admire sunsets in Japan. This afternoon I grabbed my mama chari bicycle and went all the way (30 km) to Katase Beach in Fujisawa:


More pictures in flickr

From Nov. 20: Fingerprinting

(Illustration: stbeck)

More info

Now and Then 6

Port Memorail Building in 1923 (Kanto earthquake), 1927 and 2007:

"Where Minato O-dori meets Honcho-dori you will find perhaps the most beautiful building in Yokohama, the Port Opening Hall, or simply 'Jack', as it has been known to generations of sailors and sailor’s friends. Its clock tower has become a symbol of Yokohama. The designers were Yamada Shichiro and Sato Shiro, disciples of Tatsuno Kingo, who in turn was a disciple of the English architect Josiah Conder, a prolific designer who had an enormous impact on Meiji architecture in Japan. Jack went up only six years prior to the great earthquake of 1923, during which the outside held up well, although the interior was demolished (...)

In 1999, as part of the restoration of the interior and exterior, part of the edifice was rebuilt. The building was designated an Important Cultural Property by the Japanese Government and reopened to the public in 2001. Brown trimming accents the cream interior. Chandeliers and other ceiling fixtures echo the round contours of the roof. Above the landing of the central staircase is a stained-glass window of Powhatan, Commodore Perry’s flagship, entering port (...)

The U.S. Occupation Forces requisitioned the Port Opening Memorial Hall and used it as a movie theater and as a dormitory for female personnel. When U.S. officers saw the stained-glass window of Powhatan, with the Stars and Stripes at her stern, they asked if the picture had been there throughout the war. They were surprised to learn that it had been. That was perhaps the reason they took good care of the building.

Today the 'Jack' it is a public hall."

(Burritt Sabin, 'A historical guide to Yokohama', ed. Yurindo, Yokohama, 2002, p. 164-165)

(John Carroll, 'Trail of Two Cities', ed. Kodansha, Tokyo, 1994, p. 50-51)